SODALICJE MARIAŃSKIE
 

Ustawy Uczennic Szkół Średnich

USTAWY Sodalicji Mariańskiej Uczennic szkół średnich w Polsce

Przedmowa
Idzie w świat nowe (IX) wydanie ustaw sodalicyjnych. Wydanie to jest nieco zmienione, albowiem nowe metody pracy, przyniosły nowe potrzeby.
Według życzenia Sodalisek dodany został nowy rozdział (XI) o przymiotach, obowiązkach i prawach Prezydentki §§ 36-33. Wskutek tego następne rozdziały i paragrafy otrzymały nową numerację.
Zniesiony tu został dotychczasowy rozdział XIII o sekcjach, które przestały istnieć, powstał zaś nowy rozdział XIV o dziełach sodalicyjnych, nad którymi czuwają przewodniczące względnie dobrane grono Sodalisek.
    Mamy nadzieję, że nowe ustawy staną się nowym szczeblem w rozwoju idei sodalicyjnej.
Niech znajdą się w ręku każdej sodaliski czy kandydatki, a Matka Najśw. Patronka nasza niech uprosi nam błogosławieństwo w tej naszej służbie dla Boga.
Ks. Litwin
Kraków, Urocz. Zmartwychwstania P. dnia 9 kwietnia 1939 r.

I. Istota i cel. 
§ 1. Sodalicja Marjańska jest stowarzyszeniem religijno-społecznym zatwierdzonym przez Kościół Święty.
    Jako taka musi być ustanowiona (erygowana) przez biskupa diecezjalnego i przyłączona (agregowana) do Kongregacji tzw. Prima  Primaria w Rzymie.
§ 2. Celem Sodalicji Marjańskiej jest wyrobienie zastępów ludzi, duchem Chrystusowym nawskroś przejętych, by przez nich wpływać na uświęcenie całego społeczeństwa.
      Do celu powyższego dąży Sodalicja przez szczególną cześć i miłość ku Matce Najświętszej („Przez Maryję do Jezusa”), tudzież wybranej Patronko, jako wzoru nabożeństwa do Najświętsze Panny Maryi.
§ 3. Sodalicja Mariańska uczennic dąży do pozyskania w każdej szkole średniej zastępu owianej Duchem Chrystusowym młodzieży żeńskiej, która z miłości dla Matki Najśw. pracować będzie nad uszlachetnieniem swego charakteru przez gorliwe spełnianie obowiązków religijnych, domowych, szkolnych i sodalicyjnych, i w ten sposób wyrabiać się na światłe i dzielne polki-katoliczki, które przez wyznawanie i stosowanie w życiu osobistym i rodzinnym zasad katolickich będą utrzymywać i podnosić ducha religijno­moralnego w całym społeczeństwie.

II.   Środki.
§ 4.
Dla osiągnięcia swych celów Sodalicja Mariańska posługuje się przede wszystkim środkami nadprzyrodzonymi, nie pomijając również środków przyrodzonych.

§ 5.
Ś r o d k i   na d p r z y r o d z o n e:
a) cześć i gorąca, dziecięca, czynna miłość i niezachwiana ufność do Matki Bożej i naśladowanie Jej cnót zwłaszcza wiary, ufności, miłości, tudzież nieskalanej czystości, pokory, pracowitości i poddania się Woli Bożej,
b) częsta - przynajmniej miesięczna - spowiedź święta i o ile możności codzienna Komunia św.,
c) rozszerzanie i pogłębianie znajomości religii i życia wewnętrznego przez lekturę religijną, rozmyślanie i codzienny rachunek sumienia,
d) wspólne nabożeństwa i adoracje,
e) rekolekcje zamknięte.

§ 6.
Ś r o d k i   p r z y r o d z o n e:
a) zebrania,
b) odczyty, pogadanki (gawędy) i dyskusje,
c) praca w orszakach,
d) zjazdy,
e) pielgrzymki i wycieczki.

III.          Członkinie.
§ 7
Członkinią Sodalicji może zostać każda uczennica, która ma dobrą wolę doskonalenia siebie i pracy w gronie  sodalisek, a odznacza się sumiennym pełnieniem obowiązków i dobrym sprawowaniem się.

IV. Obowiązki członkiń.
§ 8.
Członkinie dzielą się na 3 stopnie: 
a) aspirantki,
b) kandydatki, 
c) sodaliski.
§ 9.
Każda Sodaliska, strzegąc łaski poświęcającej, tego największego skarbu, usiłuje urządzić życie swe po chrześcijańsku, na wzór Najśw. Panny.
§ 10.
Codziennym rachunkiem sumienia pobudza się do postępu na drodze cnoty.
§ 11.
Z okazji świąt i miesięcy mariańskich (maj, październik), stara się przypodobać Matce Najświętszej przez przystępowanie do Sakramentów św., słuchanie Mszy świętej i uczestniczenie w nabożeństwach ku Jej czci urządzanych, tudzież przez spełnienie innych dobrych uczynków, składanych Jej w ofierze.
§ 12.
Sumiennie spełnia wszystkie swoje obowiązki: domowe, szkolne i sodalicyjne.
§ 13.
    Uczęszcza regularnie i punktualnie na nabożeństwa sodalicyjne i zebrania.
§ 14.
    W określonym czasie przystępuje wspólnie z całą Sodalicją do spowiedzi i Komunii św. Dla dobra swej duszy obierze sobie, o ile możności, stałego spowiednika.
§ 15.
Ochoczo stosuje się do zarządzeń i uchwał Władz sodalicyjnych. Regularnie i na czas uiszcza składki sodalicyjne.
§ 16.
Prenumeruje i czyta miesięcznik sodalicyjny „Cześć Maryi".
§ 17.
Odmawia 3 Zdrowaś Maryjo według zwyczaju Kongregacji Prima Primaria. Za zmarłe sodaliski odmawia codziennie krótką modlitwę: „O Jezu mój miłosierdzia". Sodaliska rzeczywista często odmawia akt poświęcenia się Matce Boskiej.

§ 18.
Sodaliska szerzy cześć Najświętszej Panny w swym otoczeniu i stara się kierować zawsze duchem sodalicyjnym w życiu swoim osobistym, rodzinnym i społecznym.
Nade wszystko dba o stale utrzymywanie się w łasce poświęcającej, stąd nie zaniedbuje codziennej modlitwy, niedzielnej Mszy św., zachowuje obowiązujące posty.
Sodaliska jest wzorową i oddaną swym rodzicom córką, kochającą i usłużną siostrą, sumienną uczennicą, uczynną koleżanką.
Nie bierze do ręki niemoralnej książki lub czasopisma, nie idzie na niestosowne widowisko w teatrze czy kinie, nie pozwala na dwuznaczne słowa lub nieskromne żarty, nie ulega ekscentrycznej modzie, nie pokazuje się na wspólnej z mężczyznami plaży.
Pamięć na obecność Boga w naszej duszy i duch sodalicyjny są dla sodaliski gwiazdą przewodnią całego życia.
§ 19.
Po ukończeniu szkoły wstępuje do Sodalicji swego stanu lub do innej na miejscu będącej. Jeżeli w miejscu pobytu nie ma żadnej Sodalicji wstępuje do Sodalicji najbliższej lub pozostaje nadal członkinią tej Sodalicji, do której ostatnio należała.

V.   Prawa członkiń.
§ 20.
Sodaliski rzeczywiste
a) korzystają z wszystkich praw, przywilejów i odpustów, które Stolica Apostolska nadała Sodalicjom do Prima Primaria agregowanym,
b) mają czynne i bierne prawo wyborcze.
§ 21.
    Chore sodaliski otacza opieką cała Sodalicja, a po zebraniu i na nabożeństwie odmawia za nie wspólne modlitwy.
§ 22.
Sodalicja urządza nabożeństwa żałobne za zmarłe sodaliski, a nekrolog umieszcza w miesięczniku sodalicyjnym.

VI. Przyjmowanie i wykluczanie członkiń.
§ 23.
Za aspirantki uważa się wszystkie uczennice kl. I, które zgłosiły się do Kółka mariańskiego; ich aspirantura trwa do grudnia następnego roku szkolnego. Ponadto aspirantką zostaje uczennica, która pragnie wstąpić do Sodalicji i zostanie przyjęta przez Ks. Moderatora, na wniosek Wydziału. Aspirantka odbywa, zależnie od gorliwości w spełnianiu obowiązków sodalicyjnych, krótszą lub dłuższą próbę; po jej przybyciu może być przyjęta na kandydatkę. Kandydatki podlegają z reguły rocznej próbie, po której Ks. Moderator na wniosek wydziału decyduje o przyjęciu kandydatki na rzeczywistą sodaliskę, względnie o przedłużeniu próby.
§ 24.
Aspirantki przed przyjęciem na kandydatki i kandydatki przed przyjęciem na sodaliski rzeczywiste, winny być poddane egzaminowi z wiadomości dotyczących: historii i rozwoju Sodalicji Mariańskich, ustaw S. M., obowiązków sodaliski, odpustów i przywilejów sodalicyjnych, ceremonii przyjęcia, lektury religijnej, życiorysów św. Patronów itp.
Osobny regulamin określi materiał jaki aspirantki i kandydatki mają do egzaminu przerobić.
§ 25.
Uroczysty akt poświęcenia się Najśw. Pannie Maryi i przyjęcia sodaliski odbywa się według przyjętego ceremoniału.
§ 26.
Sodaliska rzeczywista w dniu przyjęcia otrzymuje ryngraf (medal) i dyplom. Oprócz ryngrafu sodaliskom rzeczywistym przysługuje prawo noszenia osobnej odznaki sodalicyjnej.
§ 27.
Powodem do wykluczenia sodaliski jest czyn ubliżający godności sodaliski lub gorszące zaniedbywanie obowiązków sodalicyjnych i szkolnych, mimo upomnień. Wykluczona sodaliska winna zwrócić dyplom.

VII.   Władze sodalicyjne.
Ksiądz Moderator.
§ 28.
Na czele Sodalicji stoi Ks. Moderator, mianowany przez Władze duchowne. Moderatorem Sodalicji uczenia zwyczajnie jest Ksiądz Prefekt danego Zakładu naukowego.
§ 29.
W razie potrzeby Ks. Moderator zaprasza do pomocy opiekunkę Sodalicji z Grona nauczycielskiego.
W Zarządzie Sodalicją i w pracy sodalicyjnej pomaga Ks. Moderatorowi wybrany przez sodaliski Wydział sodalicyjny.

VIII. Wydział.
§ 30.
Wydział składa się zasadniczo z prezydentki, pierwszej asystentki, która jest równocześnie wice-prezydentką, drugiej asystentki, sekretarki, skarbniczki, bibliotekarki, instruktorki aspirantek i kandydatek.
§ 31.
W Sodalicjach nielicznych liczba członkiń Wydziału może być mniejsza. Wszystkie członkinie Wydziału mogą być orszakowymi. Do Wydziału należą również przewodniczące dzieł sodalicyjnych po myśli rozdziału XIV.
Członkinie Wydziału wybierają sodaliski rzeczywiste na Walnym Zebraniu na przeciąg jednego roku. Członkinie Wydziału z końcem roku sodalicyjnego ustępujące, mogą być ponownie wybrane.
§ 32.
W Sodalicjach licznych, posiadających ponad pięć orszaków, orszakowe mogą brać udział w zebraniach Wydziału. Dla spraw związanych z pracą w orszakach może Ks. Moderator lub z jego wiedzą prezydentka zwoływać zebrania samych orszakowych.

IX.            Obowiązki wydziału. 
§ 33.
Członkinie Wydziału są obowiązane:
a) najściślej przestrzegać, aby ustawy sodalicyjne, jako też uchwały Wydziału były zachowywane i wykonywane,
b) pracować z całą gorliwością nad rozwojem Sodalicji,
c) własnym przykładem pociągać do służby Najśw. Pannie Maryi,
d) bronić dobrej sławy Sodalicji i jej członkiń,
e) wykonywać uchwały i polecenia Sekretariatu „Cześć Maryi",
f) wysyłać w końcu roku szkolnego dokładne sprawozdanie do Sekretariatu.

X. Prawa wydziału.
§ 34.
Wydział rozważa wszystkie strony, warunki, potrzeby i inne okoliczności sodalicyjnego życia i odpowiednią uchwałą kieruje wszelkimi objawami tego życia. Mianowicie:
a) normuje zebrania, nabożeństwa i inne praktyki sodalicyjne,
b) czuwa nad rozwojem życia w orszakach,
c) tworzy lub rozwiązuje sekcje i sprawuje nad nimi nadzór,
d) orzeka o przyjęciu lub wykluczeniu członkiń,
e) rozstrzyga o podjęciu lub zaniechaniu pracy lub manifestacji zewnętrznych,
f) sprawy ważniejsze poddaje orientacyjnej dyskusji ogólnego zebrania.
§ 35.
Wszelkie uchwały na zebraniach Wydziału zapadają zwykłą większością równych głosów. Ks. Moderator w głosowaniu nie bierze udziału, lecz przez milczącą albo wyraźną zgodę nadaje powziętym uchwałom moc obowiązującą.

XI. Prezydentka.
§ 36.
a) Prezydentka jest w Wydziale i całej Sodalicji główną pomocnicą Ks. Moderatora.
b) Prezydentka powinna posiadać wybitne przymioty nadprzyrodzone i przyrodzone. Powinna być najlepszą sodaliską; odznaczać się gruntowną pobożnością, ukochaniem idei sodalicyjnej i poświęceniem się dla niej.
Powinna być wzorową uczennicą i uczynną koleżanką, by przyświecać przykładem wszystkim sodaliskom. Powinna być panienką towarzysko wyrobioną, i łączyć łagodność i dobroć z energią i stanowczością, tudzież takt i  delikatność z powagą i konsekwencją.
c) Prezydentką Sodalicji nie może być przewodnicząca żadnego szkolnego stowarzyszenia i na odwrót  prezydentka  Sodalicji nie może przyjąć przewodnictwa w żadnej szkolnej instytucji; może natomiast być zwyczajną członkinią innych stowarzyszeń.
§ 37.
a) Obowiązkiem Prezydentki jest wiedzieć o wszystkim co się w Sodalicji dzieje, znać wszystkie członkinie i o ile to możliwe od czasu do czasu  z każdą porozmawiać, a nade wszystko często widywać się z orszakowymi, bądź pojedynczo  bądź wspólnie ze wszystkimi na zebraniach, które zwołuje. Oddać się Sodalicji całym sercem, wszędzie być pierwszą a wychodzić ostatnią i zawsze być gotową na usługi Sodalicji i Sodalisek.
b) Jako główna pomocnica Ks. Moderatora powinna się prezydentka często z nim porozumiewać, porozmawiać i nad dobrem Sodalicji radzić, przedkładać swoje zamierzenia i plany.
c) Dla ułatwienia swego zadania prezydencka prowadzi swoją księgę podręczną z dokładnym spisem wszystkich sodalisek, ich adresem, datą ich przyjęcia na aspirantki, kandydatki i sodaliski, tudzież notatkami dotyczącymi frekwencji w zbiorowym życiu sodalicyjnym.
§ 38.
Prezydentka posiada pewne prawa i przywileje, i tak:
a) wspólnie z Ks. Moderatorem i sekretarką, reprezentuje Sodalicję na zewnątrz i podpisuje dyplomy przyjęcia do Sodalicji;
b) prowadzi wspólne modlitwy na zebraniach sodalicyjnych i przewodniczy na nich;
c) przed uroczystym przyjęciem do Sodalicji egzaminuje kandydatki i orzeka o ich przygotowaniu do Sodalicji;
d) na wniosek orszakowej usprawiedliwia nieobecności na wspólnych sodalicyjnych wystąpieniach;
e) podpisuje wszelkie pisma z Sodalicji wychodzące;
f) ma prawo przeglądać księgi sodalicyjne i zeszyty orszakowych;
g) może nosić honorowy medal prezydentki.

XII. Komisja rewizyjna.
§ 39.
Na Walnym Zebraniu wybierają sodaliski, składającą się z trzech członkiń Komisję rewizyjną, która w końcu roku szkolnego przegląda księgę kasową i protokół przedstawia Ks. Moderatorowi, a na Walnym Zebraniu stawia wniosek o absolutorium dla Wydziału.

XIII. Orszaki.
§ 40.
Praca sodalicyjna dokonuje się w orszakach.
Orszaki są to grupy sodalisek poszczególnych klas, albo sodalisek zbliżonych do siebie wiekiem, zamiłowaniami, zainteresowaniami.
§ 41.
Istnienie orszaków (szczególniej klasowych) jest konieczne dla usprawnienia pracy organizacyjnej Sodalicji, większego zespolenia sodalisek, spotęgowania miłości koleżeńskiej i odpowiedzialności za postęp w dobrym, tudzież wykonanie praw i obowiązków sodalicyjnych.
§ 42.
    a) Orszaki pracują według ustanowionego programu pracy w myśl hasła sodalicyjnego, ponadto
b) W orszakach omawiają sodaliski sprawy dotyczące wykształcenia i wyrobienia samych siebie, zaznajamiają się z poleceniami wydanymi przez Wydział, przygotowują dyskusje, projekty i wnioski na ogólne zebrania itd. 
§ 43.
Przewodniczącą orszaku (orszakową) wybierają sodaliski poszczególnych orszaków.
Orszakowe są odpowiedzialne za pracy w swych orszakach. Są one łącznikami między Wydziałem i przewodniczącymi dziel sodalicyjnych, a poszczególnymi sodaliskami.
Orszakowe prowadzą książeczki orszaków i umieszczają w nich:
a) spis sodalisek należących do orszaku. adresy i rubryki na zanotowanie obecności na zebraniu i wykaz prenumeraty miesięcznika „Cześć Maryi" ze składką.
b) daty i krótszą treść  zebrań orszaku.
§ 44.
     Orszaki klas młodszych (I-szef i II­giej) mają oprócz swoich orszakowych wyznaczone przez Ks. Moderatora opiekunki ze starszych sodalisek, które są kierowniczkami danych orszaków.
Opiekunkami orszaków klas I-szej i II-giej mogą być instruktorki aspirantek i kandydatek.


XIV. Dzieła sodalicyjne.
§ 45.
Celem Sodalicji uczennic jak powiedziano w § 3 jest wyrobienie w sobie pięknego charakteru.  Do tego służy praca t. zw. wewnętrzna, pojedynczych sodalisek i praca orszakowa. Istnieją jednak pewne czynności zewnętrzne, które do tego celu prowa­dzą. Są to pewne D z i e ł a   S o d a l i c y j n e (zwane dawniej Sekcjami), które Sodalicja powierza odpowiednim przewodniczącym (referentkom).
§ 46.
Dzieła zmierzające do rozwoju życia wewnętrznego mogą być następujące:
a) Kult Eucharystii;
b) wykształcenie religijne;
c) liturgia;
d) chór religijny.
Dzieła zewnętrzne, przyczyniają się do nabycia pewnych przymiotów:
a) Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary i sprawy misyjne;
b) Dzieła charytatywne;
c) ponadto mogą istnieć przy uwzględnieniu warunków i potrzeb miejscowych inne dzieła sodalicyjne, jak: zespół teatralny i koło abstynentek.
§ 47.
Przewodniczące poszczególnych dzieł sodalicyjnych wybierane są na Walnym lub zwyczajnym Zebraniu sodalicyjnym.
Powinny one krzewić daną ideę w Sodalicji, ułożyć roczny plan swej pracy i dbać o jego wykonanie w całej Sodalicji i w poszczególnych Orszakach.

XV. Zebrania.
§ 48.
W Sodalicji istnieją zebrania:
a) Wydziału,
b) ogólne,
c) walne,
d) orszakowe,
e) towarzyskie.
§ 49.
Zebrania Wydziału odbywają się w miarę potrzeby, a przynajmniej przed każdym zebraniem ogólnym. Zwołuje prezydentka po porozumieniu z Ks. Moderatorem. Przewodniczy Ks. Moderator.
§ 50.
Zebrania ogólne odbywają się z reguły raz w miesiącu. Przewodniczy prezydentka. Na program zebrania ogólnego mogą się składać następujące punkty
a) modlitwy i pieśni sodalicyjne,
 b) przemówienia Ks. Moderatora,
c) referat (pogadanka, gawęda) i dyskusja,
d) czytanie Pisma Świętego,
e) komunikaty Wydziału;
f) sprawozdania orszakowe,
g) sprawy bieżące, ankiety,
h) projekty, wnioski, itd.
§ 51.
Zebrania Walne. W celu przedstawienia całorocznego sprawozdania, wyboru Wydziału i innych prac sodalicyjnych, Wydział zwołuje Zebrania Walne w końcu roku szkolnego. Sprawozdanie roczne na Walnym Zebraniu powinno obejmować:
a) sprawozdanie Wydziału (prezydentki, sekretarki, skarbniczki, bibliotekarki i innych członkiń Wydziału, pełniących jakiekolwiek funkcje),
b) sprawozdania orszakowe,
Jeżeli w ciągu roku zajdzie potrzeba wyboru nowej prezydencki, lub załatwienia innych ważnych spraw sodalicyjnych, wówczas Wydział zwołuje nadzwyczajne Walne Zebranie.
§ 52.
    Zebrania orszakowe, odbywają się raz na tydzień (w razie potrzeby częściej).
Na zebraniach orszaków omawiane są wszystkie sprawy związane z życiem sodalicyjnym i realizowany jest program pracy zakreślony przez Sekretariat Czci M. i Wydział.
Sodaliski należące do jednego orszaku będą się widywać codziennie.
§ 53.
    Orszakowe przedstawiają swoje postulaty i sprawozdania zasadniczo na zebraniu ogólnym.
Zależnie od potrzeb i okoliczności mogą to uczynić na Zebraniach Wydziału po myśli § 30.
Mogą również dobrać sobie do pomocy kilka współpracowniczek.
§ 54.
Zebrania towarzyskie, mają na celu ściślejsze poznanie się i zbliżenie wzajemne sodalisek.
Do nich zalicza się: Opłatek i Święcone, wspólne wycieczki.

XVI. Sekretariat „Czci Maryi".
§ 55.
Centralą wszystkich Sodalicji uczenie szkół średnich w Polsce, jest kanonicznie ustanowiony Sekretariat „Czci Maryi", którego członkami są Księża Moderatorzy Sodalicji uczenie szkól średnich; oraz inne osoby na członków Sekretariatu przez Zarząd przyjęte.
§ 56.
Przez Sekretariat Sodalicje uczennic szkól średnich w Polsce łączą się we wspólnej idei sodalicyjnej, otrzymują zasadnicze wytyczne w swej pracy i pomoc duchową przez mies. „Cześć Maryi" i inne wydawnictwa.
§ 57.
Sekretariat organizuje dla Sodalisek kolonie wypoczynkowe i zdrowotne.
§ 58.
Dla swego dobra wszystkie sodalicje utrzymywać będą ścisłą łączność z Sekretariatem.
XVII. Rozwiązanie Sodalicji.
§ 59.
Na wypadek rozwiązania Sodalicji cały jej majątek zostanie przekazany przez ostatnie Walne Zebranie, albo przez Ks. Moderatora Sekretariatowi „Czci Maryi", albo pokrewnej Sodalicji, akta zaś wszelkie odesłane zostaną do Sekretariatu.

XVIII. Postanowienie końcowe.
§ 60.
Sodalicję reprezentuje na zewnątrz Ks. Moderator, prezydentka i sekretarka.
§ 61
Sprawy nie objęte statutem zostaną określone osobnym regulaminem.


Najważniejsze odpusty i przywileje sodalicyjne.
Sodaliski rzeczywiste mogą zyskać następujące odpusty:
 I.
Odpust zupełny:
1.  W dniu przyjęcia do Sodalicji.
2.  W godzinę śmierci, pod warunkiem wezwania Najśw. Imienia „Jezus" przynajmniej w duszy, jeżeli ustami tego uczynić nie mogą.
3.  W dzień 7 następujących świąt: Boże Narodzenie, Wniebowstąpienie, Niepokalane Poczęcie, Narodzenie Najśw. Maryi Panny, Zwiastowanie, Matka Boska Gromniczna, Wniebowzięcie.
4.  W Dzień Zaduszny.
5.  W dowolnie obrany dzień każdego tygodnia, jeżeli wezmą udział w przypadającym na ten tydzień zebraniu sodalicyjnym.
6.  W dzień wspólnej Komunii św., o ile przyjmują ją razem z innymi sodaliskami.
7. Podczas rekolekcji, albo raz w miesiącu, jeśli jeden dzień każdego miesiąca zwykły poświęcać na skupienie ducha. (Warunek: nawiedzenie Najśw. Sakramentu i odmówienie modlitwy na intencję Ojca św.).
8.  Ks. Moderator ma władzę udzielania chorym sodaliskom odpustu zupełnego w dniu, w którym Komunię św. przyjęły, pod warunkiem, że zachęci chorą do cierpliwego znoszenia cierpień albo do chętnego przyjęcia śmierci z ręki Bożej i poleci jej odmówić przed wizerunkiem Ukrzyżowanego trzy razy „Ojcze nasz" i trzy razy „Zdrowa Mario" na intencji Ojca św.

II.
            Odpusty zupełne i cząstkowe:
1.        Sodaliski, które po odprawieniu rekolekcji, codziennie przez 40 dni modlą się o łaskę wytrwania, mogą codziennie dostąpić odpustu 200 dniowego, a nadto raz odpustu zupełnego, jeśli w tym czasie przystąpią do spowiedzi i Komunii św.
2.        Odpust 7 lat i 7 kwadragen:
          a) za wysłuchanie Mszy św. w dzień powszedni,
          b) za wieczorny rachunek sumienia,
          c) za udział w nabożeństwie lub zebraniu sodalicyjnym (sekcyjnym),
          d) za odwiedzanie chorych lub ubogich,
          e) za pojednanie powaśnionych,
          f)  za modlitwę na intencję chorych lub zmarłych,
          g) za udział w pogrzebie kościelnym.
    3. Odpust 300 dni:
          a) za odmówienie aktu poświęcenia,
          b) za antyfonę Salve Regina (Witaj Królowo).
4. Odpust 100 dni: za pocałowanie medalu sodalicyjnego, jeśli odmówią akt strzelisty „Nos cum prole pia, benedicat Virgo Maria".
III.
Odpusty zupełne, których dostąpić mogą wszyscy wierni na miejscach, gdzie Sodalicje istnieją:
1. W dzień, w którym Sodalicja obchodzi święto pierwszego lub drugiego Patrona, począwszy od pierwszych nieszporów zyskać mogą odpust zupełny wszyscy odwiedzający kościół lub kaplicę sodalicyjną pod warunkiem, że w tym dniu przystąpią do spowiedzi i Komunii św. i pomodlą się na intencję Ojca św.
2. Jeżeli w kaplicach i kościołach sodalicyjnych, trzy dni z rzędu przez czas dowolnie długi wystawiony jest Najśw. Sakrament, dostąpić mogą odpustów czterdziestogodzinnego nabożeństwa wszyscy, którzy tam odprawiają adorację.
IV.
Sodaliski rzeczywiste mają następujące przywileje:
1. Komunię św. dla dostąpienia odpustu, wymaganą (z wyjątkiem wspomnianej pod liczbą I, 5) mogą sodaliski przyjąć w dowolnie obranym dniu całej oktawy tego dnia, do którego odpust jest przywiązany.
2. O ile dla dostąpienia jakiegoś odpustu zupełnego przepisane są mo­dlitwy, wystarczają na ten cel te modlitwy, które Sodalicja na swych zebraniach wspólnie odmawia, byleby je ofiarowano na intencję Ojca św.
3. Odpusty nadane za tygodniowe zebrania (por. wyżej I, 5) uzyskać można nawet wtedy, gdy zebrania mają miejsce co dwa tygodnie.
4. Wszystkie odpusty już udzielone Sodalicji i te, które kiedykolwiek udzielone jej będą, z jednym wyjątkiem odpustu zupełnego w godzinę śmierci, mogą być ofiarowane na intencję dusz w czyśćcu cierpiących.
5. Każdej Mszy św. Przez jakiegokolwiek kapłana i na jakimkolwiek miejscu za duszę zmarłej sodaliski ofiarowanej, przysługuje tym samym tzw. przywilej ołtarza.      
6. Sodaliski raz ważnie przyjęte, pozostają na zawsze z Sodalicją związane i pod przepisanymi warunkami w jej łaskach i przywilejach, chyba, że same Sodalicję opuszczą albo z niej wydalone zostaną. 

Ceremoniał przyjęcia kandydatek na sodaliski
  Na początku Ks. Moderator śpiewa uroczyście  hymn do Ducha Świętego:
„O Stworzycielu duchu przyjdź”…
V. Emitte Spiritum tuum et creabuntur. (T. P. Alleluja).
R. Et renovabis faciem terrae. (T. P. Alleluja).
0 r e m u s. Deus, qui corda fidelium sancti Spiritus illustratione docuisti, da nobis in eodem Spiritu recta sapera et de eius semper consolatione gaudere. Per Christum Dominum nostrum. Amen.
Następnie ks. Moderator ma krótką przemowę, poświęca medale i nadaje odpusty:
V. Adiutorium nostrum in nomine Domini.
R. Qui fecit coelum et terram.
V. Domine exaudi orationem meam.
R. Et clamor mens ad te veniat.
V. Dominus vobiscum. 
R. Et cum Spiritu tuo.
0 r e m u s. Omnipotens sempiterne Deus, qui Sanctorum tuorum effigies sculpi non reprobas, ut quoties illas oculis corporis intuemur, toties eorum actus et sanctitatem ad imitandum memoriae oculis meditemur; haec quaesumus numismata in honorem et memoriam beatissimae Virginis Mariae, matris Domini nostri Jesu Christi et... (tu wymienia się drugiego Patrona) adaptata bene † dicere et sancti † ficare digneris; et praesta, ut quicumque coram illis beatissimam Virginem et...(tu wymienia się drugiego Patrona) supliciter colere et honorare studuerit, illorum meritis et obtentu a Te gratiam in praesenti et aeternam gloriam obtineat in futurum. Per Christum Dominum nostrum. Amen.
Kropi medale wodą  święconą.
Poświęciwszy medale Ks. Moderator staje przy ołtarzu po stronie ewangelii. Prezydentka staje poniżej po stronie epistoły, naprzeciw niej sekretarka. Sekretarka, zwracając się do kandydatek, mówi:
  Na cześć i uwielbienie Trójcy Przenajświętszej i na chwałę N. Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, Matki i Patronki naszej, na wzrost Sodalicji naszej niechaj przystąpią te, które do tej Sodalicji przyjęte być pragną.
   Kandydaci przystępują do ołtarza z zapalonymi świecami w ręku i przyklękają na stopniach ołtarza.

   Prezydentka zwraca się do Ks. Moderatora:
Wielebny Ojcze! Obecne, pragnąc gorąco pod opieką Matki Najświętszej prowadzić żywot prawdziwej chrześcijanki  gorliwej córki Kościoła katolickiego, proszą o przyjęcie do Sodalicji.
Ks. Moderator:
Przychylając się do waszych życzeń, przyjmuję was do grona sodalisek. Ponieważ jednak pragnieniem naszym jest czcić w szczególniejszy sposób Najśw. Pannę przez sumienne spełnianie swych obowiązków, śmiałe i otwarte wyznawanie katolickich swych przekonań, bronienie wedle sił w prywatnym i publicznym życiu Kościoła i wiary świętej, przeto zacznijcie życie swoje w Sodalicji Mariańskiej od ponownego wyznania wiary świętej i od uroczystego poświęcenia się Matce Najświętszej, Królowej Korony Polskiej.

Kandydatki stojąc, odczytują głośno  wyznanie wiary:
Wierzę w jednego Boga / Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, / wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych, / i w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego. /  I z Ojca przed wszystkie wieki zrodzonego, / Boga z Boga, światłość ze światłości, / Boga prawdziwego z Boga prawdziwego. / Zrodzonego, nie stworzonego, współistotnego Ojcu, / przez którego wszystko stworzone jest, / który dla ludzi i dla naszego zbawienia / zstąpił z nieba, / i przez Ducha Świętego wziął ciało z Maryi Dziewicy / i stał  się  człowiekiem. / Ukrzyżowany też za nas pod Ponckim Piłatem, / umęczon i pogrzebion jest. / I zmartwychwstał trzeciego dnia według Pisma (świętego). I wstąpił na niebiosa, / siedzi po prawicy Ojca / I znowu przyjść ma z chwałą sądzić żywych i umarłych, / którego Królestwu nie będzie końca. / I  w Ducha świętego, Pana i Ożywiciela, / który od Ojca i Syna pochodzi, / który z Ojcem i Synem wspólnie czci i uwielbienia doznaje, / który mówił przez Proroków. / I w jeden, święty, katolicki i apostolski Kościół / Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. / I oczekuję zmartwychwstania umarłych / i żywota wiecznego. Amen.
Wszystko tedy, co Kościół nasz katolicki za prawdziwe uznaje, statecznie wyznaję; wszystkie zaś przeciwne błędy i herezje przez Kościół katolicki potępione i odrzucone, ja także potępiam i odrzucam. W tej wierze katolickiej za Bożą pomocą żyć i umierać obiecuję i wedle sił moich starać się będę, aby ci, nad którymi dozór do mnie będzie należał, wiarę świętą katolickiego Kościoła znali, wyznawali i wedle niej żyli.
      Nadto zobowiązuję się nie należeć nigdy do stowarzyszeń, potępionych przez Kościół święty.
To wszystko wypełnić przyrzekam, ślubuję i przysięgam. Tak mi dopomóż Boże i Jego święta Ewangelia.

Ks. Moderator podaje księgę Ewangelii kandydatkom kolejno do pocałowania. Potem mówi:
A teraz wobec zebranej tu Sodalicji i wobec nieba złóżcie uroczyste poświęcenie się czci i służbie Matki Najświętszej.
Kandydatki odmawiają razem głośno  formułę poświęcenia się Matce Boskiej: 
Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, ja................ (tu kandydatki kolejno wymawiają swoje imię i nazwisko) choć niegodna Twej służby, wzruszona jednak przedziwną dobrocią Twoją i wiedziona pragnieniem służenia Tobie, obieram sobie dzisiaj wobec swego Anioła Stróża i całego Dworu niebieskiego Ciebie za swoją Panią, Orędowniczkę, Patronkę i Matkę i mocno postanawiam i przyrzekam, że Cię nigdy nie opuszczę, nie powiem i nie uczynię nic przeciwnego Tobie i nie i nie pozwolę nigdy, ażeby inni cokolwiek przeciw Twojej czci i Tobie mówili lub czynili. Błagam Cię więc, Najlepsza Matko, przyjmij mnie na zawsze za sługę swoją i za dziecko swoje; bądź mi pomocą we wszystkich moich potrzebach, a nie opuszczaj mnie w godzinę śmierci. Amen.
Oddając się  w tę służbę Najświętszej Panny, mocno postanawiam oraz świadomie i dobrowolnie przyrzekam, być wierną tak ogólnym jak i szczegółowym ustawom tej Sodalicji, która mnie dziś przyjmuje do swego grona.
Po odmówieniu aktu poświęcenia odbiera od każdej Ks. Moderator formułę poświęcenia, napisaną i podpisaną przez kandydatkę na białym papierze. Potem podaje każdej medal do pocałowania i podczas gdy prezydentka zawiesza medal na szyi kandydatki, mówi:
Przyjmij ten znak Sodalicji na obronę ciała i duszy, abyś przy łasce Bożej i pomocy Maryi Matki Twojej zasłużyła sobie na wieczne zbawienie. W Imię Ojca † i Syna † i Ducha †  Świętego. Amen.
Następnie wręcza sodaliskom dyplomy. Gdy wszystkie medal i dyplom otrzymały, Ks. Moderator mówi:
Na większą chwałę Boga, na uczczenie Najświętszej Maryi Panny, na pożytek duchowny Sodalicji, na mocy udzielonej mi przez przełożonych od Ojca św. N. N. władzy, ja obecnie Moderator Sodalicji, przyjmuję was w liczbę członków tejże Sodalicji pod wezwaniem Najśw. M. Panny ................................ i Św. ........................ tu ustanowionej i dopuszczam was do uczestnictwa wszystkich łask, owoców, przywilejów i odpustów, nadanych przez Kościół święty głównej Sodalicji rzymskiej, z którą nasza jest kanonicznie połączona. W imię Ojca † i Syna † i Ducha † świętego. Amen.
Niech więc nazwiska wasze, teraz w księgę sodalicyjną wpisane na ziemi, na wieki zapisane zostaną i w niebie.
    Niech Maryja przyjmie was w liczbę sług Swoich i da wam czas dobrego działania, tudzież łaskę wytrwania w dobrym i dostąpienia dziedzictwa wiecznego, aby, jak nas dziś miłość bratnia łączy tu na ziemi, tak dobroć Boża, która tę miłość wzmacnia i w niej upodobanie znajduje, połączyć nas raczyła z wiernymi w Niebie, Przez Tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.
W końcu błogosławi sodaliski, mówiąc:
V. Confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.
R. A templo sancto tuo, quod est in Jerusalem.
 
V. Salvas fac famulas tuas.
R. Deus meus sperantes in te.
V. Mitte eis Domine auxilium de Sancto.
R. Et de Sion tuere eas.
V. Domine exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Dominus vobiscum.
R. Et cum Spiritu tuo.
0 r e m u s. Adesto, Domine, supplicationibus nostris et has famulas tuas quas Congregationi  Beatae Mariae Virginis aggregavimus, bene † dicere dignare, ei praesta, ut statuta nostra per auxiliurn gratiae tuae sanctae, pie et religiose vivendo waleant observare et observando vitam promereri sempiternam. Per Christun Dominum no­strum. Amen.
Po przyjęciu wszyscy śpiewają hymn „Magnificat":
Wielbi * dusza moja Pana.
I rozradował się duch mój * w Bogu, Zbawicielu moim.
Iż wejrzał na niskość służebnicy swojej, * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest * i święte imię Jego.
A miłosierdzie Jego od narodu do narodów * bojącym się Jego.
Uczynił moc ramieniem Swojem, rozproszył pyszne myślą serca ich, 
Złożył mocarze z stolicy * a podwyższył niskie.
Łaknące napełnił dobrami * a bogacze z niczem puścił.
Przyjął Izraela sługę swego, * wspomniawszy na miłosierdzie swoje. Jako mówił do Ojców naszych * Abrahamowi i potomstwu jego na wieki.
Chwała Ojcu i Synowi * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen. 
 
     Następnie rozpoczyna się uroczysta Msza św., albo uroczyste nabożeństwo z wystawieniem Najśw. Sakram. Podczas Mszy św. sodaliski przystępują do Komunii św. Po błogosławieństwie Najśw. Sakramentem sodaliski śpiewają  hymn sodalicyjny.

Hymn sodalicyjny.
1. Królowej swej ja wierność przysięgałam
I odtąd służyć tylko będę Jej.
Ją sobie też za Matkę swą obrałam
I całą ufność swą złożyłam w Niej.
(:Przysięgłam Jej, przysięgłam Jej,
U stóp ołtarza przysięgłam ja Jej,
Że dla Niej żyć, Ją kochać czcić,
ją kochać, czcić, przez całe życie
będę:).
2. Ja dzieckiem Jej, Jej serce swe oddałam
Zwodniczy świat już ten nie nęci mnie
Matuchnę swą nad Życie ukochałam,
Z Nią cierpieć chcę i z Nią weselić się.
(:Przysięgłam Jej itd.:)
3. O Matko ma, więc prowadź dziecię Swoje
Na każdym kroku je od złego chroń,
A kiedyś otwórz Nieba mi podwoje,
Tam, Matko, uwieńcz dziecka Swego skroń.
Przyjmij mię tam, przyjmij mię tam
Jak  Matka dziecię, racz przyjąć mnie tam,
Bo z Tobą żyć, kochać Cię, czcić
Kochać Cię, czcić przez całą wieczność pragnę.

Ceremoniał przyjęcia aspirantek na kandydatki.
(który mogą stosować Ks. Moderatorzy)
Ks. Moderator śpiewa: hymn „Veni Creator", wiersz i modlitwę (jak przy przyjęciu kandydatek na sodaliski).
Przemówienie Ks. Moderatora. 
Prezydentka, zwracając się do Ks. Moderatora, mówi:
Wielebny Ojcze! Obecne aspirantki... (czyta imiona i nazwiska aspirantek) pragną poświęcić się służbie N. Maryi Panny i proszą o przyjęcie na kandydatki do naszej Sodalicji.
Ks. Moderator do aspirantek. 
Przychylając się do waszych życzeń, przyjmuję was na kandydatki do Sodalicji pod wezwaniem N. Maryi Panny ........................ i św. ........................ tu ustano­wionej. Na znak łączności z Sodalicją ofiarujcie się Najśw. Maryi Pannie i przyjmijcie oznaki kandydatek.
     Aspirantki odmawiają wspólnie akt ofiarowania się Najśw. Maryl Pannie:
     0 Niepokalanie poczęta, Najświętsza Maryjo Panno! oto upadam u stóp ołtarza Twego oświadczając, że pragnę najgoręcej należeć do grona Twych dzieci. Aby dostąpić tej łaski, postanawiam przed Tobą, o Matko moja najmilsza, że będę usiłowała budować moje rówieśnice pobożnością, miłością i posłuszeństwem i będę się starała o nabywanie cnót, jakich od Swych dzieci wymagasz.
      Znając wszakże ułomności i niestałość moją, przybądź mi ku pomocy  o łaskawa Opiekunko moja i wyjednaj mi u Boskiego Syna Twego wierność i wytrwałość w dobrych postanowieniach moich, abym tym sposobem zasłużyła sobie i na ziemi i w niebie być dzieckiem Twoim. Amen.
Prezydentka przypina medaliki (niebieskie kokardki) nowym kandydatom.
        Ks. Moderator:
      Niech Maryja przyjmie was w liczbę sług Swoich, i da wam czas dobrego działania i łaskę wytrwania w dobrem.
Wszyscy śpiewają: „Magnficat" (jak przy przyjęciach na sodaliski) Msza św., albo nabożeństwo. 
Kreator www - przetestuj za darmo