„Zaszczytny znak Sodalisa Marjańskiego zdobił zarówno piersi papieży, cesarzy i królów, jak książąt, hetmanów, biskupów, możnych panów, sławnych artystów i wielkich uczonych, kleru i szlachty, wojskowych i mieszczan, studentów i rękodzielników, aż do najniższych stanów sług, marynarzy, rybaków i uczniów rzemieślniczych”[34].
Sodalicja Mariańska dała światu ok. 20 papieży, m.in. Aleksandra VII, Benedykta XIV, XVI, Grzegorza XV, Innocentego X i XI, Klemensa IX, X, XI, XII, XIII, Leona XIII, Piusa IX, XI, Urbana VIII oraz Jana Pawła II i obecnego Benedykta XVI, a także 100 kardynałów. Założycielami Sodalicji byli często nuncjusze apostolscy[35]. „I rzeczywiście nie ma na świecie drugiego stowarzyszenia, któryby się mogło poszczycić tak wielką ilością członków, zajmujących najwyższe w społeczeństwie ludzkim stanowiska, ludzi sławnych świętością życia, najwyższą władzą, męstwem rycerskim, nauką i talentem, cnota i charakterem”[36].
Sodalisami było 43 książąt panujących, a wśród nich 7 cesarzy i 11 królów, wielu wodzów, hetmanów. Sodalisem był zwycięski dowódca nad Turkami pod Lepanto Don Juan d’Austria (Jan Austriacki), Marszałek Francji Henryk Turenne (Tureniusz). Sodalisami byli książęta lotaryńscy: Franciszek II, Karol IV, Leopold; książę Sabaudzki – Karol Emanuel; książęta francuscy: Henryk i Antoni Burbon, Ludwik Armand i dwunastu innych książąt francuskich nie licząc margrabiów i hrabiów, niemal cały książęcy dwór bawarski: Filip, Wilhelm, Maksymilian, Klemens arcybiskup koloński i pięciu jego bratanków. Przebywający na dworze Wilhelma troje protestanckich margrabiów badeńskich przyjęło katolicyzm i poprosiło o przyjęcie do Kongregacji Mariańskiej (1585). Sodalisem stał się książę Jan Baptysta Ottoman, syn Mahometa III, cesarza Turków, stryj Osmana, który pod Chocimiem przeciw Polsce wojował, brat Mustafy, który wychowywał się na dworze florenckim Medyceusza Ferdynanda. Prawie wszyscy królowie hiszpańscy począwszy od Filipa II byli sodalisami. W dom Habsburgów przechowywała się tradycja sodalicyjna. Sodalisem był Ferdynand król węgierski i czeski, arcyksiążę Austrii i jego syn Ferdynand III, który oddał siebie, swe państwo, ludy i wojsko pod opiekę Maryi (1640 r.)[37].
Sodalisami byli prezydenci (mi.n Prezydent Ekwadoru Gabriel Garcia Moreno – członek i Prezes Sodalicji Mariańskiej Panów w mieście Quito, zamordowany w 1875 roku), mężowie stanu, politycy, ministrowie, wysocy urzędnicy państwowi[38].
Sodalisami byli pisarze, artyści, m.in. malarze: Paweł i Piotr Rubens, Antoni van Dyck; poeci: Torqato Tasso, Lopez de Vega, Piotr Calderon, Piotr Cornelle[39].
Sodalicja „skuwała złotymi łańcuchy w nierozerwalna całość gorącą miłość Najświętszej Panny, głęboka pobożność, niezmierna czystość życia, heroiczne nieraz umartwienie oraz miłość bliźniego, posuwająca się nierzadko do darowania ciężkich krzywd i urazów”[40].
Z Sodalicji wyszło ponad 50 świętych i błogosławionych. Sodalisami byli męczennicy za wiarę: Fidelis z Sigmaringen, Jan Britto, Andrzej Bobola. Doktorzy Kościoła: Franciszek Salezy, Alfons Liguori. Wyznawcy: Wincenty à Paulo, Franciszek Regis, Aloizy Gonzaga, Franciszek z Solano, Leonard z Porto Mauricio, Jan Rossi, Jan Eudes, Piotr Fourier, Gabriel Possenti, Jan B. de Rossi, Piotr Klawer, Jan Berchmans, kardynał Belarmin i kardynał Caraffa założyciel „Kleryków regularnych”, Ludwik Grignon de Montfort, Teresa od Dzieciątka Jezus, Bernadetta Soubirous, nauczycielka Bartolomea Capitano[41].
Najmłodszymi sodalisami byli m.in. bł. Bartłomieja Capitanio (zm. 26. VIII. 1833 w wieku 26 lat), która była nauczycielką, prezydentką założonej przez siebie Sodalicji Panien w Lovere pod Bergamo, wzór apostołki — sodaliski na całą okolicę[42]. A także bł. Pier Georgio (Piotr Jerzy) Frassatti, student (1901-1925).
Sodalisami byli królowie: Zygmunt III Waza, Władysław IV, Jan II Kazimierz, Jan III Sobieski, Jeremi Korybut Wiśniowiecki; sławni wodzowie: Stanisław Żółkiewski, Stefan Czarnecki, Kazimierz Pułaski; wojewodowie, mi.in. Koniecpolscy, Działyńscy oraz Lanckorońscy, Czartoryscy; hrabiowie: hr. Stanisław Tarnowski, minister Wacław hr. Zaleski; profesorowie: Maciej Bloisius, Jan Kwaśnicki, Maciej Tarcinas, Jędrzej Stefanides, Jan Bodeński, Wojciech Wolski, Tomasz Jabłoński, Wawrzyniec Dryński, Stanisław Daniecki; biskupi, kanonicy, prałaci; generał J. Haller (generał Armii Błękitnej), Marszałek Francji i Polski Ferdynand Foch, Łucjan Rydel[12].
Najwybitniejszym sodalisem w Polsce był Jan Paweł II. Karol Wojtyła został przyjęty na sodalisa mariańskiego 14 grudnia 1935r.; wkrótce wybrano go sekretarzem, potem został prezesem. Prezesował przez dwie kadencje: od 26 kwietnia 1936 r. do 20 marca 1938 r. W r. 1982 Ojciec Święty Jan Paweł II w rozmowie prywatnej wypowiedział następujące słowa: Sodalicje posiadają specyficzny charakter różniący je od współczesnych ruchów młodzieżowych. Znam je dobrze. Przez dwa lata byłem prefektem Sodalicji Mariańskiej w Gimnazjum w Wadowicach. Sodalicja kształtuje całą osobowość człowieka. Ja zawdzięczam Sodalicji swoją maryjność.
Sodalisem był Stefan Kardynał Wyszyński. 2 kwietnia 1981 r. do „Solidarności” rolników indywidualnych mówił: Z rolnictwem miałem kontakt nie tylko jako wnuk rolnika, ale do samej wojny prowadziłem tzw. Sodalicje Mariańskie Ziemian Kujawsko-Dobrzyńskich. Miałem kilkuset ziemian – ludzi starszych i młodych, którym starałem się w ramach wykształcenia religijnego, podawać zasady katolickiego myślenia społecznego[36]. W czasie II wojny światowej w Warszawie ks. dr Stefan Wyszyński kierował grupą sodalisek akademiczek tzw. „Ósemką”, której celem było katolickie wychowanie dziewcząt na dobre matki i dobre Polki, z których powstał Instytut Jasnogórskich Ślubów Narodu[37].
