CELE SODALICJI MARIAŃSKIEJ
„Głównym celem sodalicji mariańskiej jest reforma społeczeństwa przez reformę wszystkich stanów, a to za pomocą szczególnej czci Matki Bożej, przez wyrabianie w członkach doskonałości chrześcijańskiej i rozbudzanie ducha apostolstwa”1.
1. Cel bliższy, bezpośredni: cześć Maryi
„Sodalicja … jeśli ma być sodalicją, musi być na wskroś Marjańską”2. Maryja jest skarbem nad skarby sodalicji, zwłaszcza jej macierzyńskie Serce3. Jest wzorem i Gwiazdą, która rozświetla drogi sodalisa4. Sodalis w swoim sercu nosi ideał jakim jest Maryja5. Celem najbliższym jest cześć Maryi. Jest to bezpośrednie dążenie sodalicji mariańskiej, „a zarazem jest środkiem i droga do osiągnięcia dalszego celu”6. Cześć Maryi najłatwiej, najpewniej prowadzi do celu ostatecznego, czyli do uświęcenia członków sodalicji i rozniecenia wśród nich apostolskiego ognia7. Według Ustaw Ogólnych Kongregacji Prima Primaria w Rzymie celem Sodalicji Mariańskich jest rozbudzenie w jej członkach szczególnego nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny, a przez opiekę Matko Bożej doprowadzenia ich do pobożnego i chrześcijańskiego życia, by kiedyś szczęśliwie umierali8.
Według „Ustaw Zasadniczych Sodalicji Mariańskich” z 1910 r. Sodalicje Mariańskie, staraniem Towarzystwa Jezusowego założone, a zatwierdzone przez Stolicę Świętą, są to stowarzyszenia religijne, które rozniecają w duszach swoich członków gorące nabożeństwo, cześć i dziecięcą ku Najśw. Pannie miłość, za pomocą tego nabożeństwa i pod opieką tak dobrej Matki, wyrabiają sodalisów na wybitnych chrześcijan, stosownie do stanu swego szukających tak własnej doskonałości, jak zbawienia i udoskonalenia bliźnich, a dzielnie walczących w obronie Kościoła Chrystusowego przeciw wysiłkom jego wrogów9. Cel najwyższy Sodalicji więc to dążenie do doskonałości według swego stanu i do apostolskiej reformy swojego stanu. A to wszystko ma czynić pod opieką Najświętszej Maryi Panny.
„Imię, blask, postać Maryi, to właśnie ta siła, pociągająca dziś jeszcze skutecznie dusze chrześcijańskie wszystkich stanów i wszelkiego wieku w naszym kraju”10.
Odmawianie modlitw, uczestnictwo w nabożeństwach ku czci Maryi nie wyczerpuje celów sodalicji. Sodalicja „uznaje za swe zadanie wybitną cześć Maryi, samą zaś tę cześć uważa za środek i odnosi ją do jeszcze wyższego celu”11. Tym celem jest prawdziwa chrześcijańska doskonałość. Najpierw własna, a potem poszczególnych stanów12.
2. Cel dalszy: chrześcijańska doskonałość
2.1. Udoskonalenie własne
Od pierwszych lat istnienia sodalicji mariańskiej ważne w niej było doskonalenie własne. W swoim breve z roku 1577 papież Grzegorz XIII wymienia praktyki, które zauważył w sodalicjach, m.in. korzystanie ze spowiedzi generalnej, cotygodniowa Komunia św., częsta spowiedź św., słuchanie kazań itp.13
„Otóż praktyczne znaczenie Sodalicji polega na tym, że stwarza ona ramy w których życie człowieka może rozwijać się normalnie, a przez swe, na pozór drobne, lecz konsekwentnie utrzymywane nakazy i wskazówki wprowadza powoli duszę na drogę uporządkowania wewnętrznego, wśród którego coraz jaśniejszą staje się prawda, że najwyższa wartością życia ludzkiego jest stan łaski, i zaprawia do ujmowania wszelkich spraw tego świta przez pryzmat łaski”14.
Sodalicja ma pomóc w uszlachetnieniu i uświęceniu swoich członków i przygotowywać ich do apostolstwa. Ich apostolstwo ma pomóc społeczeństwu w poważaniu nauki Chrystusowej, w rozbudzaniu i utrzymywaniu czci, uległości i miłości do Kościoła, w tym szczególnie do Stolicy Apostolskiej, służy Kościołowi w rozszerzaniu wiary, popierania i bronienia jej.
2.2. Udoskonalenie wszystkich stanów
Ojciec Antoni Possevino T.J (1534-1611), kierownik duchowy św. Franciszka Salezego oświadczył, „że kongregacje mariańskie ujęły w swe ręce wszystkie dzieła czynnej miłości bliźniego, które były dostępne ich gorliwości”15.
Biskup z Kopenhagi w roku 1884 mówił: „Gdzie Kongregacja Marjańska – tam i katolicki duch i życie katolickie”16. Właściwy cel Sodalicji Mariańskich według ks. Alfreda Wróblewskiego to: Wyrobienie za pomocą szczególniejszej czci Bogarodzicy w każdym stanie zastępu ludzi dzielnych, duchem Chrystusowym na wskroś przejętych, aby przez nich podnieść pojedyncze stany, a przez stany społeczeństwo całe17.
Należy więc „wyrobić doskonałą młodzież, wzorowych ojców, mężów, obywateli, urzędników, kupców, stworzyć we wszystkich stanach zastępy dzielnych, prawdziwych chrześcijan – oto cel, który przyświeca kongregacji”18. Sodalicja walczyła w imię tego ideału: „chrześcijańska reforma stanów, a przez nią odrodzenie świata19. Cel sodalicji sięga tak daleko jak daleko rozciągają się plany Boże w życiu ludzkości. Można je określić słowami: „Kościół, odkupienie, łaska”20.
Papież Benedykt XIV wystawił takie świadectwo sodalicji mariańskiej w złotej bulli: „Zagrzewając do czci i służby Najświętszej Panny do tego dążą kongregacje mariańskie, by pod słodką opieką i niejako w szkole Matki pięknej miłości, poprowadzić swych członków drogą zbawienia do szczytu doskonałości chrześcijańskiej. I w rzeczy samej trudno uwierzyć, jak wielkie pożytki z pobożnych tych stowarzyszeń odniosły już wszystkie stany”21. Złota bulla Benedykta XIV zakłada cel sodalicji mariańskich jako udoskonalenie wszystkich stanów i chrześcijańska reforma społeczeństwa22.
Sodalicja żąda wszechstronnego udoskonalenia stanów „przez cześć i służbę Matki Najświętszej”23. A zatem zdąża „przez apostolstwo sodalisów do chrześcijańskiej reformy wszystkich stanów w myśl ideałów Chrystusowych”24.
„Pracując na polu sodalicji powinniśmy pamiętać, że <>”25.
